Сув танқислиги, қурғоқчилик шароитларида деҳқончилик билан шуғулланиб бўлмайди. Анъанавий деҳқончилик бу масалани ечишга ёрдам бермайди. Айтайлик, апрел охири майнинг бошида чигит экилди, иқлим ва ҳарорат оптимал, қулай бўлган шароитда июнга бориб экиннинг биринчи суви берилади. Бу ўртача 30-40 кун ғўза сув ичмай, суғорилмай туради дегани. Сув ичмаслиги эса озиқланмаганини англатади. Биз мана шу жиҳатга эътибор бермаймиз. 

Натижада эса ғўзанинг баргида замбуруғлар кўпаяди. Улар касаллик чиқарадиган замбуруғ ҳисобланади. Кейин илдизни чиритувчи замбуруғлар ҳам бор – буларнинг ҳаммаси замбуруғ табиатли касалликлар саналади. 

Бу турдаги замбуруғлар озуқа ололмагач, [ўсишга] қуввати етмаган ўсимликка хуружи ортиб, уни нобуд қилади. Оқибатда кўп деҳқон, фермерлар чигитни қайта экишга мажбур бўлади. Қайта экканидан кейин, бу – биринчидан, иқтисодий зарар, иккинчидан – ҳосилдорликка салбий таъсир кўрсатади.

Бахтиёр Расулов,
биолог

• Тўлиқ интервьюни шу ерда томоша қилишингиз мумкин.