O‘zbekiston Milliy olimpiya qo‘mitasi prezidenti, O‘FA birinchi vitse-prezidenti Umid Ahmadjonov Pyongchangda bo‘lib o‘tayotgan qishki olimpiada o‘yinlari ochilish marosimida ishtirok etdi. Ushbu tadbir nihoyasiga yetgach, MOQ rahbari bilan qisqacha intervyu qilishga qaror qildik. Gaplashish uchun mavzu ko‘p, sport mavzularida esa taqvim zich. Shu bois imkon qadar bugungi kunda asosiy masalalar bo‘yicha savollar berildi. Albatta, savollar Olimpiada va bevosita futbolga aloqador bo‘ldi.

— Assalomu alaykum, Umid aka! KUN.UZ jamoasi sizga bir necha savollar bilan murojaat qilmoqchi edi.
— Va alaykum assalom. Avvalo, e'tibor uchun tashakkur. Sportimiz taraqqiyoti, Olimpiya harakati rivoji yo‘lida har qanday savollarga javob berishga tayyorman.

— Qishki olimpiada ochilish marosimida qatnashdingiz. Umuman, kamida ikki kundan buyon xuddi shu sport bayrami ichida yashayapsiz? Bu musobaqaning dunyoda tutgan o‘rni haqida aniq tasavvurga ega bo‘ldingizmi? O‘zbekiston so‘nggi yillarda nomigagina ishtirok etayotgan bu musobaqaga ham e'tiborni kuchaytirishimiz lozimligi uchun qanday asoslarni ko‘rdingiz u yerda?
— Olimpiya o‘yinlarida bundan avval ham ishtirok etganman. Shuni aytishim mumkinki, Olimpiada, umuman, o‘zgacha musobaqa. Jahondagi hech bir sport festivali bunga tenglasha olmaydi. Butun dunyo bo‘ylab millionlab, milliardlab sport muxlislari ushbu musobaqani kuzatib borishadi. Ayni paytda bu yerda do‘stlik, hamjihatlik, bayram kayfiyati hukmron. Ushbu musobaqada sport millatlarni, xalqlarni birlashtirishi yaqqol ko‘zga tashlanadi. Albatta, azal-azaldan ma'lumki, Olimpiya o‘yinlari vaqtida hattoki urushlar to‘xtagan. Musobaqani tinch yo‘l bilan o‘tkazishga kelishib olingan. Birgina misol. Shimoliy va Janubiy Koreya mamlakatlari turli kelishmovchilik, siyosiy nizolarga qaramasdan ushbu musobaqaning ochilish marosimida bitta bayroq ostida Olimpiya stadioniga chiqib kelishlari sportning, Olimpiya o‘yinlarining kuch-qudratini ko‘rsatib turibdi. Umuman olganda, Koreya terma jamoalari musobaqaning yakunigacha bitta yaxlit mamlakat sifatida bahslarda ishtirok etadi. Bu xalqlar o‘rtasidagi birdamlikni, hamjihatlikni ta'minlashga hissa qo‘shadi, deb o‘ylayman. Aynan Olimpiya o‘yinlari tufayli, har ikki mamlakat delegatsiyalari yarashuv sulhini amalga oshirib, kelishuvga erishganliklari juda katta natija.

Darhaqiqat, bizning sportchilarimizning soni, Qishki olimpiya o‘yinlaridagi ishtiroki yildan yilga kamayib ketyapti, buning oqibatida qishki sport turlariga xalqimizning qiziqishlari ham susayib ketayotganini bilish qiyin emas. Lekin qanchalik qiyin sharoitlar bo‘lmasin bizning sportchilarimiz ushbu Olimpiada o‘yinlarida ishtirok etish sharafiga muyassar bo‘lishdi. Lekin sizning «nomigagina» degan so‘zlaringiz bu yerda noo‘rin. Chunki har bitta ishtirokchi bu yerga kelishidan oldin litsenziya beruvchi bir qancha musobaqalarda qatnashib, o‘z o‘rnini mustahkam qilib qo‘yadi.

Bundan buyon, O‘zbekistonda qishki sport turlarini rivojlantirishga shaxsan Prezidentimiz Shavkat Miromonovich Mirziyoyev tomonidan alohida e'tibor qaratilmoqda. Toshkentda qurilayotgan ko‘ptarmoqli «Humo» muz saroyi, qolaversa, viloyatlarda, Chimyonda qurilayotgan tog‘ chang‘isi majmuasi gaplarimni isbotlaydi. Albatta, bunday muz saroyining, chang‘i komplekslarining ko‘payishi, hokkey jamoalarining shakllanishi O‘zbekistonda qishki sport turlarining rivojlanishiga turtki bo‘la oladi. Men ishonch bilan ayta olamanki, yana to‘rt yildan so‘ng o‘tkaziladigan qishki Olimpiadada O‘zbekiston bundan ko‘proq delegatsiya bilan boradi. Biz nafaqat ishtirok, balki medallar uchun harakat qilishni boshlaymiz. Bunga shubha yo‘q. Bilamizki, O‘zbekiston tarixida Olimpiadalardagi ilk medal aynan qishki Olimpiya o‘yinlarida qo‘lga kiritilgan. Ishonchim komil, bizda iqtidorlar juda ko‘p. Ularga e'tibor bersak, shart-shariotlar yaratadigan bo‘lsak, albatta, kerakli natijaga erisha olamiz.

— Hozir o‘zingiz «Humo» muz saroyi haqda so‘z ochdingiz. Xuddi shu mavzuda savol bermoqchi bo‘lib turgandim. Toshkentda katta qishki sport saroyi qurilyapti. Bu shunchaki Toshkent shahrini ko‘z-ko‘z qilish uchunmi? Yoki e'tibor rostan ham oshadimi? Ya'ni, kelgusida tashlab qo‘yilmasligi, faqat chiroy uchun bu bino turmasligi uchun nima rejalar qilinmoqda? Nima qilsak, bu kompleksdan maksimal foydalanish mumkin? Hozir yo‘q e'tibor oshadi, deb javob berishdan osoni yo‘q. Lekin rostdan ham e'tiborni oshishiga hammani ishontira oladigan qanday aniq amaliy ishlar qilinyapti?
—Har bir sport inshooti shaharning ko‘rkiga ko‘rk baxsh etishi turgan gap. Lekin ushbu saroyning qurilishi, bu shunchaki Toshkent shahrini ko‘z-ko‘z qilish uchun emas, albatta. Buning uchun, shuncha mablag‘ sarflab, muz saroyini qurish shart emasdi. Ushbu muz saroyidan qanday qilib oqilona foydalansak bo‘ladi, degan savolingizga kelsak, bugungi kunda yurtimizda qishki sport turlari bo‘yicha to‘rtta mustaqil federatsiya tashkil etilyapti. Bular hokkey, figurali uchish, chang‘i sporti hamda snoubord va kyorling federatsiyalaridir. Ilgari ushbu federatsiyalar borligini hech kim bilmas edi, xalqimizda bir naql bor: «Yangisini qurmay turib eskisini buzmagin». Bizda nima bo‘ldi: bor inshootlarimizdan unumli foydalansa bo‘ladigan sharoitimiz bo‘la turib, barchasini yo‘qqa chiqarib buzib tashladik, oqibatda ko‘p funksionalga ega bo‘lgan tayyor muz saroyidan ayrildik va sportchilar birin-ketin yo‘qola boshladi. Axir har bitta sportchini tayyorlash uchun qanchadan qancha mexnat va mashaqqat ketadi.

Mazkur federatsiyalar o‘z faoliyatini boshlagach, «Humo» ko‘ptarmoqli muz saroyi o‘quv-mashg‘ulot yig‘inlari, musobaqalar o‘tkazish uchun juda qo‘l keladi. Inshoot bejizga ko‘ptarmoqli, deb atalmayapti. Chunki bu yerda ko‘plab sport turlari bo‘yicha musobaqalar o‘tkaziladi. Xalqaro nufuzli turnirlarni qabul qilish uchun ham imkoniyatlar paydo bo‘ladi. Aytib o‘tganimdek, ushbu saroyning qurilishi qishki sport turlari rivojiga juda katta turtki bo‘ladi. Bu biz uchun kerakli obekt va unga jiddiy e'tibor qaratayotgan hukumatimizdan minnatdor bo‘lishimiz kerak.

— Kelgusidagi Olimpiada o‘yinlariga oltin medallarimiz sonini ikki baravar oshirishga harakat qilamiz, degan gapni aytgandingiz. Aytishdan osoni yo‘q, lekin amalda nimaning evaziga biz 2 yildan keyin birdaniga 8-10ta oltin olishimiz mumkin, deb hisoblaysiz?
— Avvalo, shuni ta'kidlashni xohlardimki, maqsad imkoniyatdan kelib chiqib belgilanadi. Oldimizga ulkan maqsadlar ko‘yayotgan ekanmiz, demak ularni amalga oshirishga ko‘zimiz yetadi. Eng muhimi, bunga ishonishimiz kerak. Qani ayting-chi, Rio-2016 Olimpiya o‘yinlaridan avval kim ishongandi 4 ta oltin olishimizga, umumiy medallar sonini 13 taga yetkazishimizga va Olimpiya o‘yinlarida medallarning ham sifati, ham soni jihatidan natijalarimizni ikki karra yaxshilay olishimizga? Ammo yurtimiz sportchilari buni uddalay olishdi. Yoki siz Braziliyadagi muvaffaqiyatlarimizni tasodif, deb hisoblaysizmi? Aslo unday emas, har bir yutuq zamirida juda katta hajmdagi mehnat, sabr-bardosh va eng muhimi, davlatimizning yuksak e'tibori va g‘amxo‘rligi yotibdi.

To‘g‘ri, navbatdagi yozgi Olimpiya o‘yinlari - Tokio-2020 da bizga aslo oson bo‘lmaydi. Chunki sportda chempionlikka erishishdan ko‘ra, uni saqlab qolish qiyinroq, degan ibora bor. Ammo biz sport federatsiyalar va assotsiatsiyalari bilan yaqin hamkorlikni yo‘lga qo‘ysak, o‘quv-mashg‘ulot jarayonlarini yangi bosqichga olib chiqsak, kuchli strateg va malakali sport ruhshunoslarini ishga jalb qilsak, ishonchim komilki, natijalarimizni bundan-da yaxshilay olamiz.

Yana bir tomoni, biz endi Olimpiya o‘yinlarida faqatgina boks, dzyudo yoki sport kurashlariga ishonib qolmay, boshqa sport turlarida ham Olimpiya o‘yinlari sovrindorlarini tarbiyalashimiz kerak. Zero yurtimizda bir qator sport turlari bo‘yicha oltin avlodlar shakllanib kelmoqda, ushbu iqtidorlarni izlab topish va iqtidoridan kelib chiqib sport turlariga yo‘naltirish bo‘yicha seleksiya ishlarini ham yo‘lga qo‘yamiz.  Tokio-2020 Olimpiya o‘yinlarida barchamizda futbol bo‘yicha O‘zbekiston olimpiya terma jamoasini ham ko‘rish istagi bor. Bu tarixiy voqea bo‘lib, millionlab yurtdoshlarimizga quvonch va shodlik ulashishini ortiqcha ta'riflab o‘tirishning hojati yo‘q. Bir so‘z bilan aytganda, davlatimiz va hukumatimiz ko‘magida biz navbatdagi Olimpiya o‘yinlariga munosib tayyorgarlik ko‘rib, natijalarimizni har jihatdan yaxshilay olishimizga ishonaman.

— Rio olimpiadasida natijalarimiz rekord bo‘lgan va o‘sha musobaqada oltin olgan sportchilarning asosiy qismi sportdagi pik formasida bo‘lgandi va Tokio olimpiadasida ularda bunaqa bo‘lmasligi tabiiy. Misol uchun, ikkita oltin medal sohiblari G‘oyibnazarov profi boksga o‘tib ketgan, Zoirov hattoki O‘zbekiston terma jamoasiga ham kira olmaydigan darajada formasini yo‘qotib ulgurdi. Nuriddinov oltin olganda pik formada bo‘lishidan tashqari asosiy raqibi Ilya Ilin diskvalifikatsiya tufayli musobaqaga bormagani ham uning omadi bo‘lgandi. Bu safar Ruslanning oltin olish imkoniyati ochiq aytganda juda past. Bizda faqat Hasanboy Do‘smatov potensial nomzod sifatida qolyapti. Ikki baravar yaxshi natija qayd etish uchun esa yana kamida yettita shunaqa yuqori saviyadagi sportchiga ega bo‘lishimiz kerak. Lekin hozirgi kunga qarasak, ikki yil qolgan musobaqada g‘olib bo‘lishi mumkin bo‘lgan potensialga ega sportchilar yo‘q hisobi. Shahram desak, uyam profi boksga ketdi. Shu kungacha hech qanaqa medal yutmagan sport turlaridan oltin kutish-ku, hozirda absurd bo‘lsa kerak. Dzyudoda bronza medallarni bayramdek qabul qilyapmiz. Erkin kurashdayam oshib borsa bronza medallarini yutayapmiz... Mana shunday vaqtda qanday qilib 10ta oltin medal olishimiz mumkin?

— Bu savolingizga qisman yuqorida javob berib o‘tdim, qo‘shimcha sifatida shuni aytishim mumkinki, avvalo 10 ta oltin olamiz deb hech kim kafolat berayotgani yo‘q. Ammo siz aytgan bokschilarni ham havaskor sportda majburan ushlab turish imkonsiz. Aksincha, ular faoliyatidagi navbatdagi bosqichga qadam qo‘ya olayotganidan quvonishimiz kerak.

Ikkinchidan Rio—2016 Olimpiadasidan keyin sovrindorlar hukumatimiz tomonidan munosib rag‘batlantirildi. Nega? Bu qolgan sportchilarga o‘z ustida ishlashi, mehnat qilishi va Olimp shohsupasiga chiqish uchun o‘ziga xos motivatsiya sifatida xizmat qilishi kerak edi. Sportda avlodlar almashinuvi juda muhim jarayon hisoblanadi. Bizda sportga shaxsan muhtaram prezidentimiz tomonlaridan ana shunday yuksak e'tibor ko‘rsatilar ekan, o‘sha siz sanab o‘tgan sportchilarga munosib o‘rinbosarlar yetishib chiqaveradi.

Ishoning, Tokio-2020 Olimpiya o‘yinlari sovrindorlari orasida siz yangi nomlarni uchratasiz. Biz bu borada yaqin 2,5 yil ichida katta hajmda ish olib boramiz va umid qilamizki, mehnatlarimiz samarasini kunchiqar yurtda tashkil etiladigan Olimpiya o‘yinlarida ko‘ramiz.

— Qishki olimpiadachi? Bu musobaqada medal olish haqida gapirmasa ham bo‘ladi. Shunchaki nomiga olimpiadada ishtirok etib qo‘yayapmiz. Bitta misol, o‘tgan yili biatlon bo‘yicha JCh translyatsiyasi auditoriya bo‘yicha futbol uchrashuvlari translyatsiyalarini ortda qoldirgandi. Agar imkoniyatingiz bo‘lsa, o‘sha biatlon musobaqalarining biriga tashrif buyuring. U yerdagi muhitni ko‘rasiz. tomoshabinlar e'tibori yuzasidan futboldan kam joyi yo‘q. Ya'ni, qishki sportda ham mana shunday o‘ta ommaviy sport turlari bor, lekin bizda birorta ham biatlonchi yo‘q. Boshqa sport turlariniku gapirmasa ham bo‘ladi. Bu borada qanday amaliy rejalar mavjud?
— Savolingizning asosiy qismiga yuqorida javob berdim. Biatlon qanchalik ommabop bo‘lsa, shunchalik qiyin va mashaqqatli sport turi ekanini siz ham, men ham bilamiz. U bosqichga ham, albatta, yetib kelamiz. Biz umuman yo‘q bo‘lish arafasida turgan turlarni qayta jonlantirish ustida ishlamoqdamiz. Endi oyoqqa turgan futbolchidan 90 daqiqa yugurishni talab qilolmaysiz-ku. O‘zbekistonda biatlonga befarq bo‘lmagan yuz minglab odamlar bor, demak, qiziqish yetarlicha. Agar sharoitlarni yaxshilab boraversak, o‘z-o‘zidan shu sport turi ham sahnaga chiqib kelaveradi.

— Keling, endi bevosita futbol mavzusiga ham o‘tsak, chunki baribir bu sohada ham faoliyatingizni davom ettirmoqdasiz. O‘FF superliga klublari uchun maxsus normativlar joriy qilgandi. Dastlabki natijalardan so‘ng deyarli barcha futbolchilar bu talabga javob bera olmagan, buni O‘FF rasmiy sayti ham e'lon qilgandi. Ammo shundan so‘ng barchasi jim-jit bo‘lib ketdi. O‘FF bu talabidan voz kechdimi yoki futbolchilar qandaydir bir oyda fantastik darajada o‘zgarib normativlarni topshirib tashlashdimi? Umuman, bu borada yangilik chiqmay qo‘ygani ham ko‘pchilikda savollar tug‘dirmoqda.
— Maxsus normativlar butun dunyoda bor. Ammo aslida bu federatsiyalarning zimmasidagi mas'uliyat emas. Futboli rivojlangan mamlakatlarda mana shunday normativlardan o‘ta olmaydigan futbolchilar chempionatning asosiy ligasida o‘ynamaydi ham, chunki raqobat kuchli.

O‘zbekiston chempionatidagi asosiy muammo esa raqobatning keskin darajada tushib ketgani, sportchilarimizni jismoniy holati qoniqarsizligi buni hamma bilardi, ammo shu vaqtgacha kimdir bunga jiddiy e'tibor bermagan. Oqibatda tanish-bilishchilik yoki boshqa masalalar sabab bemalol Oliy Liga klublarida o‘ynab yurgan jismoniy holati qoniqarsiz futbolchilar bo‘lgan, deylik. Klub murabbiylari ham rejasiz ishlaganliklari shu yerda ma'lum bo‘lib qoldi. Futbolchilar 1 kunda faqat 1-2 soat mashg‘ulot olib borganlar. Jismoniy mashg‘ulotlarni-ku, qo‘yaverasiz. Qanday qilib jismoniy mashg‘ulotlarni to‘liq olib bormagan sportchilar sportchi bo‘la oladi?! Mana shunday vaqtda nima qilishimiz kerak? Biz bir chetda tomoshabin bo‘lib qarab tura olmasdik. Chunki O‘zbekiston milliy terma jamoasini asosiy negizi bu klublarimizda o‘ynayotgan futbolchilardir. Shu bois klublarni uyg‘otish, endi hammasi jiddiy ekanini ularga ongli ravishda tushuntirib qo‘yishimiz kerak edi.

Bildik, bu qarorni tushunmaganlar bo‘ldi, mensimaganlar bo‘ldi. Va ko‘rdikki, Oliy Ligada bemalol yurib, o‘zidan yulduz yasab, oddiy odamlardan 20—30 barobar ko‘p pul topayotgan bo‘lsa-da, aslida professional vazifasini ham uddalay olmaydigan futbolchilar juda ko‘p. Shunday bo‘lishi avvaldan ma'lum edi, shunchaki biz buni futbolchilarning o‘zlari ham, atrofdagilar ham bilishini istadik.

Birinchi bosqichda dekabr oyida futbolchilarni jismoniy holati o‘rganildi, ko‘rinib turibdiki ularning holati — qoniqarsiz. Ikkinchi bosqich 10 fevraldan boshlanadi. O‘zbekiston Professional Ligasi reglamentiga asosan 2018 yilda super ligada ishtirok etuvchi jamoalar litsenziyalash jarayonida futbolchilarning maxsus normativlarni topshirgani bo‘yicha O‘zbekiston futbol assotsiatsiyasi ilmiy metodik ta'minoti bo‘limi tomonidan topshirilgan xujjat asosida ruxsat beriladi.

Maqsadimiz klublarni, murabbiylarni, futbolchilarni uyg‘otib olish edi. Aslida, bizning har bir klub ishiga aralashishdan boshqa mingta tashvishimiz, vazifamiz bor. Qolgani murabbiylarning, futbolchilarning vijdoniga havola. Marhamat, jonini berib o‘ynasin va topsin o‘sha millionlarini, ko‘ryapsiz, davlat ham qarab turmaydi, hech kimdan kam qilmay rag‘batlantiradi. Va ular tushunib olishsinki, buyog‘iga eskicha ish ketmaydi. Yo hamma birdek mehnat qiladi, o‘z ustida ishlab, o‘sishga intiladi yoki bo‘lmasa bir narsaning keyingi oyog‘i bo‘lib yuraveradi.

Super Liga jamoalari sonini 12 ta qilib qo‘yishimizga ham asl sabab shu. Har yili 4 ta kuchli klub tarkibini saqlab qoladi-yu, qolgani dekabrda bir sochilib ketib, yanvarda boshqa-boshqa klublarga yig‘ilib, yuraveradi. Nega kerak bu ish, kimga kerak bunday futbol?! Endi klublar saralab olsin yaxshilarini, qolganlari o‘ziga Pro-Ligadan klub topsin yoki futbolni yig‘ishtirib qo‘yaversin! Bizga kasbini sevadigan, o‘yinga 100 foiz kuch beradigan, muxlislar uchun og‘izda emas, amalda o‘ynaydigan futbolchilar kerak. Biz-ku normativlar boshiga tushganida, o‘zini qo‘yarga joy topolmaydiganlar borligini ko‘rsatib qo‘ydik. Umid qilamizki, ana o‘shalarda ozgina oriyat va vijdon bo‘lsa, endi o‘z ustida boshqacha ishlaydi.

— Umuman ularga Superligada o‘ynashdan qanday manfaat bor? Chempionga kubok topshirilishini bilamiz. Ikkinchi o‘ringa kumush, uchinchi o‘ringa bronza. Qolgan jamoalarchi? Qolgan klublar oliy ligada qatnashishi, yangi talablar bilan xarajatlarning ortganidan keyin ham bu ligada to‘p surishi uchun qandaydir manfaati bormi? Shu paytgacha bunaqa o‘rtamiyona jamoalar xuddiki «bormi-bor», hokimiyat pul ajratyaptimi-ajratyapti qabilida ishlab keldida. Har bir jamoa uchun superligada qatnashishi uchun qandaydir manfaatga ega bo‘ladigan vaqt keldi bizningcha. Bu borada qanday ishlar qilinyapti? Angliyani misol qilib olaylik, jamoalar chempionatda egallagan o‘rniga qarab mukofot pullari oladi. Hattoki 9-o‘rin bilan 10-o‘rin oladigan pulda ham farq bor. Shu sababdan turnir o‘rtasida borayotgan jamoalar oxirigacha kurashadi. Bizda esa yuqori ligada qolishi aniq bo‘lgan jamoa shunchaki o‘ynashni to‘xtatib qo‘yishi va kimgadir ochko ulashib yuborishi mumkin. Bu kelishilgan o‘yinlarning paydo bo‘lishiga zamin yaratishi mumkin axir... Shu kabi holatlarning oldini olish uchun nimalar qilinmoqda?

— Shunday vaqt keldi deyapsiz-u, bitta jihatni e'tibordan chetda qoldiryapsiz. Siz aytayotgan o‘sha Angliyada hech bir klub davlatning qo‘liga qarab qolgan emas. Qolaversa, ular Premer-Liga beradigan pullarni ham aslida o‘zlari ishlab olishadi. Ya'ni, liga teletranslyatsiyalardan tushgan daromadlarni klublarga taqsimlab beradi, shuningdek, liga homiylari bunda rol o‘ynaydi.

Bizda esa deyarli hamma klubga istaymizmi, yo‘qmi davlat tashkilotlari va korxonalari pul ajratadi. Ya'ni, hukumatimiz qo‘llab turmasa, o‘zini-o‘zi eplaydigan klublar deyarli yo‘q. Qolaversa, O‘zbekiston chempionati o‘yinlarini sotib olishga qaysi telekanalni da'vogar deb o‘ylaysiz? Biz mana shunday holatda ham ishni tezlashtirish uchun siz aytayotgan yo‘lga sekin-asta o‘tamiz. Joriy mavsumdan boshlab mamlakat chempioni 1 milliard so‘mga yaqin rag‘batlantiruvchi mukofot olishi rejalashtirilgan. Super Liganing nafaqat kuchli uchligi, balki olti o‘rin egalarida mukofot pullari bo‘ladi. Demak, o‘sha 6-o‘rin uchun ham kurash kechadi. 4 ta klubdan boshqasi kuchsizroq deganingizda ham, yangi format o‘tkinchi o‘yinlarni qisman kamaytirishi mumkin. Ya'ni, o‘sha oltilik uchun jon berib, jon olsin jamoalar. Pastdagilar esa quyi 3 ta o‘rin bo‘lib qolmaslik uchun bir-biri bilan raqobatlashadi.

Biz Pro-Liganing dastlabki uch, ayollar chempionati va futzal ligasining dastlabki uch o‘rin egalarini ham mukofotlaymiz. Bu haqda tez orada to‘liq ma'lumot beriladi. Aytmoqchi bo‘lganim, formatni ham yangiladik, mukofotlarni yo‘lga qo‘ymoqdamiz, Super Liga uchun titul homiy topish ustida jiddiy ishlayapmiz. Bular yaqin-yaqingacha yo‘q edi-ku. Biz to‘xtab qolmoqchi emasmiz, ammo endi klublarning o‘zi ham harakat qilsin. O‘zini ustida ishlasin, marketingini rivojlantirsin. Ko‘ryapsiz, kerak bo‘lsa, ularga xorijda malaka oshirish imkoniyatlarini ham yaratib bermoqdamiz.

Umid Ahmadjonovga beradigan savollarimiz ko‘p. Tig‘iz sport taqvimi bo‘lgani uchun dastlabki intervyuni nisbatan qisqaroq qilishga harakat qildik. Kelgusida yana intervyu bo‘yicha kelishib oldik. Unda mavzu va savollar ko‘lami ham kengroq bo‘ladi, deb umid qilamiz.

Azamat Murodov suhbatlashdi.