“Спорт тушкунликдан чиқишимга сабаб бўлган” — Паралимпиада совриндори Асиланинг ҳикояси

Асила Мирзаёровани кўпчилик Токио Паралимпия ўйинларида узунликка сакраш бўйича кумуш медал соҳиби бўлганидан бери яхши танийди. У 2021 йилда Ўзбекистонда “Йилнинг энг яхши матонатли аёл спортчиси” деб эътироф этилди.

Асила айни пайтда кейинги Паралимпия ўйинларида олтин медал олиш учун ҳаракат қиляпти. Спортчи Kun.uz'нинг “Микрофон – қизларда” рукнининг навбатдаги сонида спорт йўлидаги машаққатлари, кўзи ожиз бўлишига қарамай ҳаётда ўз ўрнини топишга ҳаракат қилиб келаётгани ҳақида сўзлаб берди.

{Yii::t(}

Ўтказиб юбориш 6s

Ўтказиб юбориш

“Бирданига кўрмай қолиш қийинчилигини енгишим осон бўлмаган”

— Оилада тўртинчи фарзандман. Болалигим жуда қизиқарли ўтган: мусиқа, рақс тўгаракларига қатнашардим. Укам каратэ спорт турига қатнаша бошлагач, у билан қўшилиб каратэга ҳам борганман.

Ота-онам доим қизиқишларимни инобатга олишган ва чеклашмаган. Узунликка сакраш спорт турига кириб келишим эса, осон бўлмаган.

Мактабни тугатаётган пайтим кўзим хиралашишни бошлаган. Шифокорлар мактабга боришимга рухсат беришмаган. Камроқ китоб ўқиш, камроқ телевизор кўриш каби чекловлар қўйишган. Кейин операциядан сўнг кўриш қобилиятимни бутунлай йўқотганман. Бу қийинчиликни енгиб ўтиш, мослашиш мен учун жуда қийин бўлган. Шундай бўлса-да, тузалиб кетишимга жуда ишонардим. Ота-онамнинг ёрдами билан ўзимга келганман. Дадам эса тушкунликдан чиқиб кетишим учун паралимпия спортига берган. Бошида мен ҳали тузалиб кетаман, нега бу спорт билан шуғулланишим керак, деб хафа бўлганман. Лекин спорт билан шуғулланишни бошлагач, ҳақиқатан ҳам бу тушкунликдан чиқишимга катта ёрдам берган.

Дастлаб, Қашқадарёда ўзим машғулот қилиб юрардим. Кейин Тошкентда, Ўзбекистон терма жамоаси учун саралашда иштирок этганман. Ўшанда мураббийим Сардор ака Абдуҳолиқов интилиш, қатъиятимни кўриб, мени терма жамоага қабул қилган. Бошида Сардор аканинг уйида яшаганман, мени машғулотга олиб келиб-кетарди. Кунига 2 маҳал шуғулланардим. Қизиққаним учун бир йиллик тайёргарликдан сўнг Осиё паралимпия ўйинларида югуриш бўйича олтин медал олиб келганман. Ҳамма жуда хурсанд бўлганди.

“Оёқларим синган, жароҳатлар олганман...”

— 2018 йилда Индонезияда ўтказиладиган катталар ўртасидаги Осиё ўйинларида қатнашишим керак эди. Шунда мураббийим рақибларим рўйхатини кўриб, узунликка сакраш спорт турида қатнашишни тавсия қилган. Ўшанда жуссаси кичик қизча эдим, рақибларим эса бўйдор ва бақувват эди.

Югуриш спорт тури мен учун осонроқ бўлган. Сабаби, унда ёнимда ҳамроҳим бўларди. Узунликка сакрашда эса мураббийимнинг овозини эшитиб келиб – товушга қараб сакрашим керак бўларди.

Шунинг учун бошида норози бўлганман, лекин мураббийим эплаб кетишимга ишонган. Бироқ узунликка сакрашни ўргангунимча 2 йил жуда қийналганман. Қумга етиб келмай сакраб юбориб, оёқларим синган, жароҳатлар олганман.

“Уйда ўтириб, “ота-онам боқсин”, дейишни ўзимга лойиқ кўрмаганман”

— Қийинчиликлар сабаб спортдан кетиш нияти ҳам пайдо бўлган. Бироқ уйимга натижа билан қайтишни хоҳлаганман. Агар спортдан кетсам ҳам, ота-онам мени боқишарди, бироқ буни ўзимга эп кўрмаганман. Мен уларга ёрдам бераман, бироқ ўзим ҳеч нарса сўрамайман, деб қатъий аҳд қилгандим. Шу сабаб қийинчиликларни енгиб ўтишга ҳаракат қилдим.

“Бўй кичик бўлса ҳам, спортни ташлаб кетиш керак эмас”

— Паралимпия ўйинларига жуда қаттиқ тайёргарлик кўрганмиз. Ўз йўналишим бўйича бошқа давлатлардан қатнашаётган спортчилар рейтинги билан таниш эдим. Уларнинг бўйлари баланд, чемпионлар эди. Рақибларим олдида мен кичкина қизчага ўхшаб қолардим.

Тўғриси, Паралимпия ўйинларида бироз ҳаяжон бўлди. 6 уринишда ҳам жуда қаттиқ ҳаракат қилиб, кумуш медал олгандим.

Спортда бўй аҳамияти жуда катта, дейишади. Рақибларимнинг ҳам бўйи мендан анча баланд. Бўйи паст инсон бўйи узун инсонга қараганда кўпроқ меҳнат қилишига тўғри келади. Лекин ҳаракат қилиб, ғолиб бўлиш имкони доим бор.

Мен энди Парижда бўлиб ўтадиган кейинги Паралимпия ўйинларида олтин медал олишни ният қилганман. 2020 йилги Паралимпия ўйинларидан сўнг бир ой дам олиб шу мақсад йўлида меҳнат қиляпман. Мураббийимиз Сардор Абдуҳолиқов доимий график асосида машғулот ўтказяпти.

Инсон қатъиятли бўлиши қийинчиликларга дуч келиши ва уни енгиб ўтиши билан боғлиқ. Мақсадларни эса доимий, биридан кейин иккинчисига ҳаракатни бошлайдиган қилиб қўйиш керак ва ҳаракатдан тўхтамаслик керак, деб ўйлайман.

Зилола Ғайбуллаева суҳбатлашди.
Тасвирчи ва монтаж устаси – Абдусалим Абдувоҳидов.